Düzenin içindeki yerimi sevgiyle kabul ettim. İçimdeki ışıkla yolumun aydınlanmasına niyet ettim. İnanç, inanmak. En çok ihtiyacımız olan şey. Ebeveynlerimiz, tuttuğumuz takım, bilim, doktor, evren, Yaradan vs…bir çoğuna birçoğumuz inanırız, saymakla bitmez. İnanç güveni de beraberinde getirir. İnanmaya başladığımızda güven oluşur. İnandıklarımızı severiz. 💖💗 İşte bu yüzdendir ki aslında en çok inandıklarımız bize en büyük […]

Kendimi, hayatımı sevgiyle kabul ettim. Beni ifade eden ilişkimi yaşamaya niyet ettim. İlişki yaşamın en önemli okulu. Yaşamayı ilişkilerden öğreniyoruz. Genelde de ilişki deyince akla gelen ilk şey malum, kadın erkek ilişkisi. Ayyy bir de bu ilişkilerin adının konmaması var.İlişki istemeyenler var. İlişkisini yürütemeyeler var. Konu ilişki olunca söylenecek çok çok  şey var.Çünkü ilişki konusu […]

İçimdeki ışığın varlığını kabul ettim. Yaşamımda bana ilham vermesine niyet ettim. İlham’ın sözlük anlamı ‘ESİN’…. Herhangi bir duygu düşünce için iç ses de diyebiliriz. Hani deriz ya şu resmi yaparken şu ressamdan ilham almış… Şair yazarken doğanın büyüleyici güzelliğinden ilham almış…senarist bu filmin senaryosunu kendi çocukluğundan ilham alarak yazmış… Zannederiz ki genelde sadece sanatla uğraşanların […]

Susturduğum, susturulduğum tüm akış bitti. Bütün varlığımla kendimi kolaylıkla ifade etmeye niyet ettim. Sözlük anlamında kendini ifade etmek, arzu, istek ve fikirlerini açık ve net olarak iletebilmektir. Peki nasıl? Kendini ifade etmenin sadece konuşarak mümkün olduğunu zannederiz hep. Aslında ifade, tüm bedenlerimiz ve tüm duygusal kalıplarımızla bir bütündür.  Çoğumuz, işte bu duygusal kalıplarımızla sıkıştırdığımız bir […]

Yaşamdaki bütün güzellikleri sevgiyle kabul ettim. Sevgiyle yaşamaya niyet ettim HUZUR, ne güzel gelir kulağa. Duyduğumuzda bile içimizi ısıtır. Belki de en çok istediğimiz duygu da olabilir. İç huzur. Beden huzuru. Kafa huzuru. Ohhh huzur da huzur ♾ Ama, yaşamaya gelince de sürekli bir huzursuzluk… 🤷‍♀🤷‍♂ Çok yoruluruz huzursuz oluruz. Çok kafaya takarız huzursuz oluruz. […]

Yargı ile bakmanın çıkmazlarını kabul ettim. Kalbimin hoşgörü ile bakmasına niyet ettim.Oyle hızlı yaşıyoruz ki, herşeyi unutuyoruz. Değerlerimizi unutuyoruz. Ne olduğumuzu, kim olduğumuzu  unutuyoruz. Karmakarışık oldu herşey.Hangi mevsimde ne yiyorduk? Onu bile unuttuk. Evimizin önünde sokaklarda seksek oynardık, ip atlardık, top oynardık.. 😒 O da kalmadı..Her sabah ‘ANDIMIZ” okunurken “küçüklerimi sevmek büyüklerimi saymak derdik”  ama […]

Beni etkileyen tüm umutsuzlukları kabul ettim. Umudumun oluşmasına, heyecana dönüşmesine niyet ettim. Heyecan hissetmek. Bu duygunun da azı karar, çoğu zarar. Önemli olan denge. Heyecanımızı kaybedince umutlarımızı da kaybederiz. Bu durumda adeta çekilmez olur bizim için yaşam. Adım atmak istemeyiz bir türlü. Çok şeye kapatırız kendimizi. Tam tersi, fazla heyecanlanınca da, yine yapmamız gerekenleri yapamayız. […]

Kendim olmaya, kendimi yaşamaya niyet ettim. Yaşarken içinde barındığımız kaynaktır HAYAT…Hepimize sunulan HAYAT aynıdır, tektir. Ancak onu herkes kendine göre yaşar. Yaşarken de çok farklı farklı yaşamlar oluşturur. Yaşam herkes için farklıdır. Herkesin kendi yaşamı vardır ve tektir. Çünkü hepimiz biriciğiz, tekiz. Benden başka bir BEN yok ki; kendimize özeliz. Hayret bir şekilde de bir […]

Yaşamda her istediğim olmadı. Olması gereken oldu. Bu gerçekliği kabul ettim. Ve kendi gerçekliğimi yaşamaya niyet ettim. Hayal ettiğimiz olmadığında, hissettiğimiz duyguya “hayal kırıklığı” denir.  Mutsuzluk, çaresizlik, birçok duygu da beraberinde… Muhtemelen o hayal için her şeyi yapmışızdır; sonuç istediğimiz gibi olmamıştır. Bazen de sadece hayal etmiş; olmasını istemiş, fakat olmadığını gördüğümüzde de yine hayal […]

Varoluşumu kabul ettim. İhtiyacım olan her şey bende. Hatırlamaya ve yaşamaya niyet ettim. Kendimize karşı zaman zaman ne kadar sert, ne kadar acımasız olabiliyoruz. Bunu bazen bilinçli, bazen de bilinçsizce yapıyoruz. Yoruyoruz kendimizi. Yakıyoruz canımızı. Sorguluyoruz, yargılıyoruz, hatta cezalandırıyoruz bile kendimizi. Ve de karşılaştırıyoruz, kıyaslıyoruz kendimizi başkalarıyla. Sonuç hep olumsuz. En büyük derdimiz sanki kendimizle.  […]