Evrendeki tüm bolluk bereketi kabul ettim. Bolluk bereketin bana akmasına niyet ettim.

Para para. Ne çok şey yazılıp çizilmiş para adına.

Aslında bir alıp verme dengesi.. ..insanlar icat etmiş …

Yaşam aracı olmuş herkesin, yaşamsal ihtiyaçlarının karşılanması için.

Evrensel düzen de, ister istemez para💰üstüne kurulmaya başlamış.

O kadar değer kazanmış ki PARA, yaşam ARAC’ı olmakla kalmamış, insanlar için yaşam AMAC’ ına dönüşmeye başlamış. 

Varlığı bir dert, yokluğu yara olmuş paranın. Önce insanların ve de sonradan tüm dünyanın dengesini bozmaya başlamış, insanların tüm değerlerini alt üst etmiş.

İnsanlar birbirini adeta paraya göre değerlendirmeye başlamış, eski değerler gittikçe önemini yitirmeye başlamış. Saygı, sevgi, onur, dürüstlük, iyilik vs. önemliyken, hepsi arka planda bulmuş kendini..

ve insanda en öne çıkan, en çok aranılan değer, itibar=para olmuş.

Paran kadar konuş demeye kadar gitmiş..

Kimse de vazgeçmemiş paradan…

Eh bu kadar değer kazanınca da para yetmemeye başlamış haliyle.

Parası olanlar, parası olmayanlar… derken, artmış ayrımcılık.

İnsanları, sahip oldukları paraya göre değerlendirdikçe, kimse kendi değerini bulamaz olmuş.

Oysa evrendeki ilahi düzende her şey olması gerektiği gibi kuruludur ve de belli bir sistem içinde ilerler. Evrensel düzende ayırım yoktur. Denge esastır. Denge bozulup, iki düzen eşleşmeyince karmaşa başlar… dağılan aileler, kavgalar, biten dostluklar, alevlenen düşmanlıklar, saldırılar, savaşlar…bakarsanız hepsinin arkasındaki en büyük neden PARA..

Çözüm nerde? Ne yapmalı?

Gerçek olan bir şey var, o da PARA nın  yaşam için gerekli hatta olmazsa olmazımız olduğu..

Para için yaşamak? Para ile yaşamak?

Gerekli mi ki? Çok mu zor?

Nedir bizim bu parayla alıp veremediğimiz?

Bir düşünelim bakalım; bize para için büyüklerimiz ne dediler hep?

« para kazanmak zordur , para için çok çalışmak gerek ; para öyle kolay kolay kazanılmaz, yorulmak gerek ; rahat rahat yapacağın işten para bekleme, çok para için durmadan yarışmak, savaşmak gerek. « 

E işteee…

Ve de bizim için para kazanmak hep zor oldu. Kazanamadık bir türlü istediğimiz kadarını. 

Kazansak da yetmedi ; daha da istendi bizden..

Çoğumuz zaten çok az kazandı.

Az kazanınca da güçlü hissedemedik.

Hak ettiğimizi alamadık.

Değerimizi bulamadık.

Aslında « bize öğretilenlerle, kendi yarattığımız inançlarımızda kaybolduk »

Şart mıydı böyle yaşamak? Farklı yaklaşabilir miydik şu para işine?

Görünen o ki para dünyada hep olacak. Sen olsan da olacak sen olmasan da. Önemli olan senin para ile olan ilişkin. Senin kendi içindeki para kavramın.

Döndük dolaştık yine geldik KENDIMIZ’e.

Her şeyden önce hiç unutmayalım: “Değerimiz para ile ölçülemez.”

Şimdi, kendi özümüze, kendi ışığımıza inanma zamanı.

İçimizden akmaya başlayan gücü kabul edelim.

Kendimize inanalım. O zaman da kendimize ait tüm bolluk bereket bize akacaktır. Paraya değil, kendimize inanırsak, para zaten gelecektir.

Artarak çoğalsın bolluk bereketimiz ; hepimize, herkese gelsin.

BURADAYIM, TAM KENDİMDE, BOLLUĞUN TÜM BEREKETİ İLE AKMASINA NİYET ETTİM.

Sevgi ve saygıyla,