Içimdeki gücümü öfkeye kullanmaktan yoruldum. Sevginin gücüne niyet ettim.

Ne kolaydır hemen kızmak, hemen öfkelenmek. O anda bizi tetikleyen, haklı olduğumuzu düşündüğümüz bir bahanemiz vardır mutlaka.

Hissetmeye başlarız, sanki kan beynimize çıkar. Sesimizin tonu değişir. Bütün beden akışı farklılaşır. Bazılarımızın öfkeden sesi titrer. Bazılarının sesi gürleşir. El kol hareketleri değişir. Bakışlar artık karşındakini delip geçer. Ve öyle bulaşıcıdır ki karşındaki de senin gibi olur.

Onda kendini görürsün. Artık öfkelendiğin konunun önemi yoktur.

Öfken vardır. Sanki hayatının o dönemine kadar tüm öfkelerinin gücü ile hareket etmeye başlarsın. Yırtıcı bir kaplan gibi karşındaki av olmuştur. Sen avcı. 

Tehdit algıladığımız an, kendimizi korumak için, yok sayılmamak için, varlığımızı kanıtlamak için, bazen de çok korktuğumuz için öfkeleniriz.

Öğrendiğimiz en kolay davranış modelidir ÖFKE..

Öfkelenmek çok kolaydır. Eğer o an yapamıyorsak, Sonrasında kendi kendimize bile yaparız. Tadından yenmez.

Bu kadar iyi bildiğimiz bir duygu öfke. Peki, öfkeyi kontrol etmemiz mümkün mü?

Öfke, kendimizi ifade etmek için kullandığımız en güçlü duygu.

Hayır diyemedikçe en büyük kalkanımızdır o. Hadi artık kendimize evet demeye başlayalım. Gücümüzü kendimize evet diyerek kendimize yöneltip, kendimizle olan ilişkimizi sevgiye çevirirsek, sevgi güçlenir. Sevginin gücü adınaa…

Sevgi ve saygıyla,