Atalarımdan bana gelen tüm kurban rollerini kabul ettim. Kendi bilincimle artık özgür olmaya niyet ettim

Kurban olmak, kurban edilmek;

TDK “bir kimse, bir ülkü ya da bir şey için kendini feda etmek” diyor. 👀

Günlük yaşamımızda sıkça kullandığımız bir sözcük. 🗣

Konuşurken kolaylıkla kullanıyoruz da, söylemesi kolay, evet ama yaşaması bir o kadar da kolay olmayan sözcüklerden birisi kurban… Bir anda kendini kurban edilmiş gibi hissetmek, yaşarken adeta kurbanlık koyun gibi davranmak…

Hiç de söylendiği gibi basit değil…

Bir anda yaşadığımız her şey anlamını yitirmiş.

Geleceğimiz elimizden alınmış…

Karar veremeyen insanlar oluvermişiz. 🤷‍♀️

Çünkü çok açık, çok net; bizim adımıza karar verenler bizim için karar vermiş zaten. 🧑‍⚖️

Yapacağımız her şey, o kararlarla sınırlı olmak zorunda.

Duygularımız neredeyse devre dışı…

Karar verildiği gibi yapmalıyız; evet, biz böyle yaşamaya başlamışız. Sanki biri bizi adeta büyülemiş… 🧙‍♀️

Hadi bakalım, çık işin içinden çıkabilirsen. 🤦‍♀️

Neden yaşadık onca şeyi? Nasıl yaşadık? Ne oldu ki? Anlamsızca deli sorular kafamızda.

Cevap da yok. Peki ama nedeen?

Anlayamamamızın, cevap bulamamamızın nedeni atalarımızdan gelen öğretiler aslında.

Çok iyi biliyoruz onları. Yaşarken farkında olmadan, bilinçsizce hayatımızda sürekli uyguladığımız öğretiler. 😥

Peki bize kadar nasıl geliyor bu öğretiler?

Aslında, bilgiler nesilden nesile yaşayarak aktarılıyor. Biz onları davranış modeli olarak öğreniyoruz. 👥

Bizi kurban hissettiren bir olayın içinde olunca, biz de kurban rolünü kapıyoruz. Ve öyle de yaşamaya başlıyoruz. Üstelik de yaşarken farkında bile değiliz. Biz sadece öğrendiğimiz gibi tepki vermeyi biliyoruz. Aynı bizdeki kayıtlar gibi.

Sonuç: Kendimizi adeta otomatik pilotta gibi bu davranış modeliyle yaşarken buluveriyoruz. 📍

Eee sonu yok mu bunun? Ne derseniz?

Biz kendimiz olmak için burada değil miyiz ki? Kendi bilincimizle, kendimizi gerçekleştirmek için. 🌻

Atalarımızın yaşadıklarını kabul edelim. Aralarından bize uyanları alalım elbette. Yeteneklerimiz, gücümüz ve hayat enerjimizle yola devam etmeyi öğrenelim.

Yani geçmişe göre değil; kendimize göre, bugünümüzü yaşayarak geleceğe gidelim.

Başla kendinden; bak bir arkaya. Olan biten sana neler öğretmiş.

Öğretilerini kullanım kılavuzun gibi kullan; bilgileri güncelle.

💎 Ve de işte geçmişi değil, AN’ı, yani güncellenmiş olanı yaşa.

Bilinçle, sevgiyle öğrenerek, varlığımın bendeki özgürlüğünü yaşamaya niyet ettim. 🕊

Sevgi ve saygıyla,