Yaşamda güçlü olabilmeyi neredeyse hepimiz önemseriz. Elbette önemli, çünkü güçsüz hissettiğimizde kendimizi iyi hissedemeyiz. Yorgun, halsiz, olumsuz, hatta eksik ve yetersiz hissederiz. Peki ya bu istediğimiz güç nedir ki? Ne için güçlü olmak isteriz ki?

Aslında bildiğimiz bir gerçek var tabi…o da insanlık tarihi boyunca güçlü olan kalabilmiş hayatta. Tabii ki bu yüzden insanlar güçlü olmak istiyor. Hayatta kalma içgüdüsü ne kadar güçlü ise, hayatta kalabilmesi de bir o kadar kolaymış gibi.
Oysa yaşam becerileri ne kadar yüksek ise, hayatta kalabilmek de bir o kadar yüksek. Hepimize verilmiş bir “yaşam gücü” var. Bunu kullanmaktaki becerimiz de, yaşarken başarı olarak bize geri gelir.
Ama öncellikle bilmemiz gereken, herkesin her alanda güçlü olmadığı. Herkesin gücü kendine özel. Önemli olan insanın kendi gücünü nerde ne için kullandığı? 
Sen eğer gücünü başkaları için kullanırsan sürekli yorgun hissedersin. Ve kendi hayatında güçsüz ve yetersiz olduğunu düşünürsün. Niye mi? o gücü, olması gereken yerde değil de, başka bir yerde kullandın. Sana lazım olunca da bulamadın. ..gücün tükenmiş….acı duydun.

Ya da hiç güçlü olman gerekmeyen bir durumda o kadar güç kullandın ki o da boşa gitti. Sana gerekince ona yine ulaşamadın, bu durumlar sana hep acı verdi.  “Asıl gücün aklını kullanarak kendi potansiyelini en faydalı biçimde ortaya çıkarabilmek” olduğunu bilemedin”

Duygularımızın kontrolsüzce bizi etkilemesine o kadar izin veriyoruz ki, biz potansiyelimizi bile bilmiyoruz.. Bilmediğimiz bir şeyi yapabilmek için “öğrenmek” gerek. O da özetle “kendimizi kullanmayı öğrenmekten” geçiyor…

Evrende her şey biriciklikten geçer ve de bütüne hizmet eder. Benden bize gideriz. Aynı bedenimiz gibi; her organımızın ayrı bir gücü ve ayrı bir görevi vardır. Bedenin amacı bizi yaşatmaktır. Ve o güc o bedenin içinde zaten kayıtlıdır.

Onu çıkartmak yine bizim görevimizdir. Bu da kişinin kendinden başlar.
İşte en çok takıldığımız nokta da bu:
Acaba bizler kendimizi biliyor muyuz?
Malum, kendimiz dışında o kadar çok şey biliyoruz ki, kendimizi unutuyoruz.

Peki ne yapmalıyız?
Başla kendinden… seni senden daha iyi bilen hiçbir şey yok ki.
Bak, her şeyde sen varsın.
Güç sensin.
Her nefesinde güç var çünkü hayatta kalmayı başardın.
Kalbin de senin gücünü biliyor, biliyor ki seni yaşatmak için atıyor. Peki SEN neredesin?
Tam merkezimde BEN’deyim. Güç benim. Beni yaşamaya niyet ettim.

Sevgi ve saygıyla,