Dingin olmak ne kadar da zor gelir insanların çoğuna. Hele çağımızda…

Yaşamımız sürekli bir oraya bir buraya koşuşmakla, sürekli çalkalanmakla, acele etmekle geçiyor; şöyle bir dingin olmayı beceremiyoruz. Sakin kalamıyoruz. Sürekli yetişmemiz gereken, yapmamız gereken,  bitirmemiz gerekenlerle dolu günlerimiz.

Hadi ol alabilirsen, nasıl dingin olunur ki?

Hızla gelişen iletişim çağında edinmek zorunda kaldığımız bir sürü yeni yeni alışkanlıklarımız var. Bilgisayarlar, telefonlar,  sosyal medya, hızlı erişim sistemleri, teknolojiler öyle bir hızla gelişiyor ki, daha birine alışmadan hooop diğerini buluyoruz karşımızda. Kafamızın içinde sürekli değişen farklı bir dünyanın yansımasını taşıyoruz. Bitti mi? Nerdee tabii ki hayırrr, biter mi?

Anne, baba, eş, sevgili, çoluk çocuk; bir de bunların duygusal karmaşası.
“Bana bunu niye dedi”
 “O şimdi beni seviyor mu?” 
“Ayyy üzülmesin, söylediğime alındı mı acaba?”
“Yazdığımı yanlış anlamaz umarım,  o kadar aceleyle yazdım ki”
Duygusal dünyamızın tüm yükünü taşımak, sonra da bu duyguların altında fırtınalar yaşamak…tam da başımıza sık sık gelenler. Tüm bunlarla yaşamak mümkün mü; ya da daha doğrusu bunları sürekli yaşarken, hepsinin içinde dingin olmak mümkün mü ?

Sadece bunlar mı ki? Tabi ki bunlarla da kalmıyor.
Yaşam denen yolculukta payımıza düşen her şey gelip bizi buluyor. Ve biz neyi neden yaşıyoruz derken sıkışıp kalıyoruz hep. Hani nerede bu dinginlik ?

Dinginlik kendinle olan savaşın bittiği yerde.
Hani fırtınadan sonraki sessizlik gibi. Fırtına olacak ki, deniz durulsun.

Hayatı yaşamak da aslında aynı. Yaşamda her şey var. Karmaşa, coşku, stres, acı, hüzün, heyecan, sevinç, hepsi var. Kimi olumlu, kimi olumsuz. Bizler tabi her zamanki gibi olumsuz olmasın diye o kadar savaşıyoruz ki, o kadar olumsuz olanlara odaklı yaşıyoruz ki, olumlu olanları göremiyoruz bile.

İşimize gelmeyenleri kabul etmiyoruz. Onları değiştirmeye çalışıyoruz. Onlara hayır diyoruz. İşte fırtına…onu da muhtemelen biz kendimiz çıkartıyoruz. Kendine evet deme zamanı.

Kendinden başlarsan yol seni götürecek. Dinginlik sende. Bilmediğin her şeyi öğrenebilirsin. Yaşam sana deneyimlerle öğretir. Yaşam en büyük eğitmenin. Sen öğrenci de. Şimdi kendini deneyimleme zamanı.

Dinginliğime niyet ettim.

Sevgi ve saygıyla, ,